بررسی نقش «مصلحان محافظهکار» و جریانات رادیکال در شرایط امروز جامعه
تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۲۲۹۸۵
روزنامه جهان صنعت نوشت: کیهان به خاتمی رسیده یا خاتمی به کیهان؛ اینطور که از شواهد پیداست، گویا کیهان به خاتمی رسیده است. این روزنامه در شماره روز گذشته خود، سخنان «سیدمحمد خاتمی» رئیس دولت اصلاحات را بازنشر کرده است، البته با ادبیات تند و تهاجمی خودش.
«از چهرههای موثر در فتنه ۸۸» و «از رئوس کودتاچیان سال ۸۸» توصیفاتی هستند که کیهان به خاتمی نسبت داده و در ادامه نوشته: «به جای پاسخگویی، وقیحانه در جای مدعی نشستهاند و نظام را به ناکارآمدی متهم میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حالا اما این روزنامه، ضمن حملات همیشگی، نظرات خاتمی را منتشر کرده و آن بخش مطلوب و ممکن نبودن براندازی را تیتر مطلب و پررنگ کرده است.
خاتمی در سخنانش حرف تازهای نداشت؛ لااقل برای طیفی که عمری زیر پرچم او سینه زده بودند. همان سخنان همیشگی مبنی بر پرهیز از خشونت، وجود مشکلات ساختاری در نظام و لزوم و وجوب اصلاحات ساختاری. بسیاری، این سخنان خاتمی را در راستای تلاش برای حفظ و تعالی نظام تعبیر کردهاند، اما او اولین بار نیست که چنین راهکارهایی را ارائه داده است. در هر اعتراضی که به کف خیابان کشیده میشود، او به تنهایی یا در قالب مجمع روحانیون مبارز به بیان اظهاراتی میپردازد.
اما در این بین، استفاده کیهان از سخنان خاتمی جالب توجه است. کیهان با استفاده از این بخش از سخنان خاتمی خواسته این پیام را برساند که حتی خاتمی هم که میگوید دنبال «براندازی» و «کودتا» و «فتنه» و موارد دیگر نیست، «اعتراف» کرده که براندازی ممکن نیست.
بنا نیست به قضاوت سخنان خاتمی و درستی و نادرستی آن پرداخته شود، اما نکته مورد بحث، رجوع کیهان به سخنان خاتمی است.
روزگار ممنوعالتصویری!
کیهان به کنار؛ روزگاری نهچندان دور، در همین چند سال اخیر، وقتی اوضاع اقتصادی به این شکل نبود و شرایط در کل بهتر از امروز بود، در هیچ روزنامهای نباید حتی ردی از خاتمی میآمد؛ حتی اگر رئیسجمهوری وقت سخنی از او میگفت، در روزنامهها نمیشد آن را با نام خاتمی منتشر کرد و باید «رئیس دولت اصلاحات» نوشته میشد. آن روزگار دور نیست؛ وقتی به بهانه مصوبه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، خاتمی را ممنوعالتصویر کردند و سانسور بر مطبوعات را به جایی رساندند که همه دچار خودسانسوری شدند. همین چند سال پیش بود که عکس خاتمی و انتشار خبر و حرفهای او به کنار، حتی اسم او هم ممنوع بود. حالا چه اتفاقی افتاده که در یک روز حدود ۱۵ روزنامه کشور عکس او را در صفحه نخست خود میآورند و خبرگزاریها هم سخنان او را منتشر میکنند! خاتمی همان خاتمی است و حاکمیت همان حاکمیت!
تنگ شدن حلقه
میتوان گفت این موضوع برمیگردد به تفکرات و اقدامات نیروهای تندرویی که در این سالها به هر بهانهای چهرههای مختلف با افکار گوناگون را به قول خودشان از قطار پیاده کردند. یکی با راس فتنه، یکی با ساکت فتنه و …! این روند حتی در آخرین انتخابات کشور هم با شدت بیشتری ادامه یافت و محدود کردن نظام سیاسی به اشخاصی مانند علی لاریجانی هم رسید؛ شخصیتی که روزی رئیس صدا و سیما بود و از رهبری نظام حکم دریافت کرده بود که دبیر عالیترین نهاد امنیتی کشورباشد و ۱۲ سال رئیس پارلمان.
آخرین «تَکرار»
تندروهایی که در بدنه اجرایی و بخش تصمیمگیریها حضور داشته و دارند، به وضوح مسوول وضعیت کنونی هستند. آنها با حذف صداهای گوناگون کار را به جایی رساندهاند که دیگر اگر صدا و سیما سخنرانی خاتمی را پخش زنده هم کند، برای کسی اهمیتی ندارد؛ اگر «مصطفی تاجزاده» مهمان یک برنامه مناظره تلویزیونی هم شود، بینندهای در حد انتظار نخواهد داشت. اینها نتیجه تندرویهایی است که برای سوار و پیاده کردن چهرهها و مهمتر از آنها افکار متفاوت از قطار حاکمیت اعمال شد. تندروها کار را به جایی رساندهاند که افرادی که تا همین چند سال پیش هوادار اصلاحات و خاتمی بودند، امروز خاتمی را روبهروی خود میبینند.
بحث بر سر خاتمی نیست، بحث بر سر رفتارهایی است که کار را به جایی رسانده که بسیاری از هواداران اصلاحات، از این اپوزیسیون داخلی حاکمیت هم عبور کردهاند. زمانی اصلاحات را سوپاپ اطمینان نظام میدانستند ولی با این وجود همین ۷ سال پیش زمانی که خاتمی ویدئوی «تکرار میکنم» را منتشر کرد، اتفاقی کمنظیر در انتخابات دوران جمهوری اسلامی رخ داد و مشارکت بینظیری در انتخابات مجلس دهم شکل گرفت.
اما تندروها پتانسیلها و ظرفیتهایی که میتوانستند کمک کنند تا کار به این نقطهای که رسیده، نرسد را از بیخ و بن زدند و اجازه ندادند در صحنه بمانند. حالا آنها اعتراضات مردمی را به آمریکا و انگلیس و اسراییل نسبت میدهند و نقش خودشان را نمیبینند. حالا دیگر کمتر گوش شنوایی برای صحبتهای این شخصیتها هست؛ نسل جدید از اصلاحات، اصلاحطلبی و اصلاحطلبان عبور کرده است.
روز گذشته «الیاس نادران» نماینده تهران در مجلس در نطق خود، به جریانی از امنیتیها اشاره کرد که با ورودشان به صحنه سیاست، احزاب و تشکلها را کمرنگ کردند. او گفت: «یکی از دلایل ناکارآمدی حوزه اقتصادی و فرهنگی ریشه در انحراف فضای سیاسی کشور دارد، بعد از جنگ به مرور اثرگذاری احزاب، تشکلها و حتی نهادهای روحانی در ساحت سیاسی کشور کمرنگ شد و مجموعهای از عناصر با سابقه اطلاعاتی و امنیتی با گرایش سیاسی نزدیک به هم، مدیریت صحنه را به دست گرفتند. اولین جرقه این تعارض در فیلم کارناوال عصر عاشورای سال ۷۶ نمایان شد. چیزی که به مخیله هیچ عنصر سیاسی غیرامنیتی نمیرسید.» شاید منظور نادران، افرادی از میان اصلاحطلبان باشد، ولی حضور امروز آنها، دیگر ارتباطی با اصلاحطلبان ندارد و اساسا این طیف تقریبا از صحنه سیاست حذف شدهاند. این سخنان نادران را که از اصولگرایان سنتی محسوب میشود، میتوان در چارچوب همین تندرویهای منجر به حذف دید.
منفعتطلبی بخشی از اصلاحطلبان
البته در این میان نباید از عملکرد جریان اصلاحات هم غافل شد؛ بخشی از آنها با منفعتطلبی و چرخشهای عجیب، اعتبار و آبرویی که از ناحیه این جریان به دست آورده بودند را به حراج گذاشتند و باعث شدند تا اعتبار اصلاحات از بین برود. تندروها هم همین را میخواستند؛ سودجویان اصلاحات، آب به آسیاب آنهایی ریختند که میخواستند این جریان را حذف کنند. به عبارتی هر دو شدند دو لبه یک تیغ که شاهرگ اصلاحات را زدند و تبدیل به یک بیمار در حال احتضارش کردند.
با این وجود مسوول مستقیم این وضعیت همان تندروها هستند؛ همانهایی که صعهصدرشان در حد نام رئیسجمهوری دوران جمهوری اسلامی و حتی یک شخصیت محافظهکاری مانند «علی لاریجانی» را هم برنتابید. آنها باید پاسخگوی عملکرد خود باشند؛ عملکردی که صداها را حذف کرد و سعی میکند صدای خود را از تمامی مجاری به گوش مردم فرو کند. اما نه گوشها پذیرنده هستند و نه صدا دلنشین!
«مصلحان محافظهکار»؛ دیر آمدند و زود هم میخواهند بروند!
نکته دیگر اینکه، امروز چهرههای محافظهکار همان حرفهایی را میزنند که اصلاحطلبان و در راس آنها خاتمی میگوید. «محمدباقر قالیباف» از اصلاح ساختار حاکمیت میگوید و «محسنیاژهای» بر گفتوگو و شنیدن انتقادات تاکید میکند. این مواضع «مصلحان محافظهکار» اگر چند سال پیش بود، میتوانست مورد اقبال جامعه قرار بگیرد، اما وقتی افکار عمومی میبیند که در هنگامه اعتراضات مردمی چنین مواضعی اتخاذ میشود، این گمانه را به میان میآورند که آنها میخواهند با این سخنان و مواضع، کشور را از وضعیت کنونی خارج کنند. شاید این جمله که «دیر آمدهاند و میخواهند زود هم بروند» در مورد «مصلحان محافظهکار» صدق کند. بهتر بود «مصلحان محافظهکار» پیش از این مواضعشان را نرمتر میکردند؛ زمانی که اعتراضاتی شکل میگرفت، آنها را به خارج از مرزها نسبت نمیدادند، با معترضان به درستی رفتار میشد و صدای آنها را میشنیدند. «مصلحان محافظهکار» که امروز از گفتوگو و انتقاد و اصلاح میگویند، در غالب مواقع دارای قدرت و نفوذ زیادی درون نظام بودند. اگر وقتی که صدای اصلاحات به روشهای گوناگون خاموش شد، «مصلحان محافظهکار» نیروهای تندرو را خاموش هم نه، فقط کنترل میکردند، امروز کار به اینجا نمیرسید.
اگر فضای سیاسی مسدود نمیشد و هر نیرویی را با اتهامات گوناگون حذف نمیکردند، امروز کار به اینجا نمیرسید و دهها اگر دیگر. اما حالا در چارچوب سیاستهای نظام، دو راه وجود دارد؛ راه نخست شنیدن صدای معترضان است که فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی باز شود و در کنار فشار اقتصادی موجود، فشار اجتماعی و فرهنگی زدوده شود تا دل معترضان به دست آید.
راه دوم هم همانی است که تندروها تاکنون اجرا کردهاند؛ سرکوب و خاموش کردن صدای معترضان به شیوه سخت. به نظر نمیرسد راه سومی در این شرایط وجود داشته باشد. اما موضوعی که مشخص شده این است که زمان منتظر کسی نمیماند.
منبع: بیتوته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.beytoote.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بیتوته» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۲۲۹۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لندن و تجهیز اوکراین برای جنگ بهاره پیش از انتخابات انگلیس
در حال حاضر همانطور که کمکهای اخیر نظامی انگلیس نشان میدهد، قوای اوکراین کمی تهاجمیتر خواهد شد و بر روی موشکهای میان برد و سلاحهایی تمرکز خواهد کرد که در نبردهای بهاره بتواند در آستانه انتخابات انگلیس موفقیتهایی را به ارمغان بیاورد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه تسنیم، سیاست مداران و بخشی از جامعه انگلیس بر این باورند که باید به اوکراین کمک های مالی بیشتری شود و بخش دیگری از جامعه انگلیس از این ایده حمایت نمی کنند.
اما ریشی سوناک نیم درصد دیگر به بودجه نظامی انگلیس اختصاص داد تا 2.5 درصد از تولید ناخالص ملی این کشور صرف نظامی گری شود.
این مهم به بخش هایی از جامعه از جمله تحقیقات و بهداشت و درمان فشار خواهد آورد اما محافظه کاران از این فرآیند حمایت می کنند چرا که شرایط در جهبههای جنگ اوکراین با آنچه پیش بینی می شد، چندان هم خوانی ندارد.
تکیه بر جنگ اوکراین برای دستاورد انتخاباتی
در حال حاضر و پس از گذشت بیش از دو سال از آغاز جنگ در فوریه 2022 باید به چند نکته توجه داشت. انگلیس در گذر این دو سال سه نخست وزیر به خود دیده و دولت محافظه کار پس از بیش از یک دهه حضور در قدرت، خود را برای انتخاباتی در تابستان 2024 آماده میکند که نظرسنجی ها نشان می دهد برای پیروزی به یک معجزه نیاز دارد.
از سوی دیگر این حضور نظامی با تشویق و راهبری بوریس جانسون، نخست وزیر پیشین انگلیس وارد کارزار سیاسی این کشور شد، در حالی که اکنون نه از جانسون خبری است و نه از تبلیغاتی که در سال گذشته برای این جنگ در سطح شهرهای انگلیس صورت می گرفت.
اما محافظه کاران بخشی از حضور بین المللی خود را در گروی این جنگ می بینند و درست پس از تصویب کمک های نظامی آمریکا، محافظه کاران انگلیسی نیز بسته کمک های نظامی تصویب کردند که یکی از بخش های جالب توجه آن، تانک های چلنر 2 است.
نقشههای بلندمدت انگلیس برای جنگ اوکراین
یک ماه قبل در مارس 2024 مجلس عوام انگلیس گزارشی را در خصوص جنگ اوکراین و کمک های نظامی انگلیس منتشر کرد که این گزارش نشان می دهد نگاه لندن به روند جنگ در اوکراین یک نگاهی مقطعی و صرفاً پیروی از حرکت عمومی غرب نیست و این کشور اهداف مخصوص خود را در اوکراین چه در وضعیت کنونی و چه آینده این کشور دنبال می کند.
آنچه تاکنون انگلیس برای اوکراین انجام داده است، آموزش 30 هزار نیروی متخصص نظامی است که در 10 هزار تن هم در سال 2024 طبق برنامه آموزش داده می شوند. این افراد شامل نیروهای نظامی هستند که در جبهه های جنگ حضور دارند یا حضور خواهند یافت که بخش مهمی از آنها را خلبانان جت های جنگنده و کاربران سامانه های راداری و موشکی تشکیل می دهند که البته شامل پرنده های تهاجمی نیست.
آنچه مجلس عوام انگلیس در اختیار عموم قرار داده، نشانگر موضع لندن در مقابل جنگی است که به گفته٬ رابرت (اف) کندی (جونیور)٬ از یک کودتا علیه دولت حامی روسیه آغاز شد.
انگلیس البته اصلی ترین حامی جنگ در اوکراین نیست این کشور را آلمان پس از مرکل و البته آمریکای بایدن همراهی می کنند اما می توان به جرات گفت مانند مسابقات اسب دوانی نعل به نعل آلمانی ها سیاست مداران محافظه کار کمک های مالی برای ادامه این جنگ اختصاص داده اند.
آنچه در گزارش رسمی آمده است، همچنین نشان می دهد از فوریه (بهمن – اسفند ) 2022 عددی معادل 7.1 میلیون پوند توسط دولت محافظه کار به این جنگ اختصاص داده شده است که شامل کمک های نظامی و پشت جبهه های جنگ است.
این کمک ها تنها در داخل اوکراین صرف نشده بلکه همانطور که اشاره شد بخش مهمی از آن در آموزش نیروهای متخصص صرف شده است. اگر بخواهیم به تفکیک در مورد این کمک ها صحبت کنیم باید اینگونه اشاره شود:
2.3 میلیارد پوند | سال مالی 2022 |
2.3 میلیارد پوند | سال مالی 2023 |
2.3 میلیارد پوند با تصویب بودجه کمکی 2.5 میلیارد پوندی در 12 ژانویه 2024 | سال مالی 2024- 25 |
*Detailed timeline of UK military assistance to Ukraine (February 2022-present)
آینده متزلزل در جبهه اوکراین
این کمک ها نشان می دهد در جبهه های شرقی هیچ چیز آرام نیست. از پیشروی روسیه خبرهایی به گوش می رسد و از نافرمانی فرماندهان نسبت به زلنسکی.
به نظر می رسد ماه عسل زلنسکی و رهبران غربی روزهای سردی را سپری می کند و آمریکایی ها هم از ادامه کار با زلسنکی چندان خشنود نیستند. چهره ای که می تواند جانشین زلسنکی شود بلاشک یک نظامی است و تنها نیرویی که توانسته مستقل از زلسنکی برای خود با غربی ها به گپ و گفت بنشیند، وزیر دفاع رستم انورویچ اومروف است که به پست ریاست جمهوری اوکراین نزدیک است.
در بین تسلیحات و کمک های نظامی که به اوکراینی ها داده شده و آنها که وعده گرفته اند، آنچه مشهود است راهبرد نظامی است که انگلیسی به همراه دو متحد بزرگ خود در جنگ اوکراین دنبال میکنند. آنها خواهان تضعیف قوای نظامی روسیه از طریق از بین بردن تسلیحات عملیاتی روسها هستند؛ به همین دلیل موشکهای نقطه زن و میان برد همواره در لیست کمک های نظامی غربی بوده است.
در حال حاضر همانطور که کمک های نظامی انگلیس نشان می دهد، قوای اوکراین کمی تهاجمی تر خواهد شد و بر روی موشک های میان برد و سلاح هایی تمرکز خواهد کرد که در نبرد های بهاره بتواند در آستانه انتخابات انگلیس موفقیت هایی را به ارمغان بیاورد.
این موفقیت ها با سرنگونی سامانه های ضد موشکی و ناوهای روسیه برای لندن معنا خواهد یافت به همین جهت در نبردهای بهاره و ضد حمله های روزهای پیش رو به بنادر و سامانه هایی تمرکز دارد که در سواستوپل کریمه و مناطق شرقی مستقر هستند.
نویسنده: سید بهزاد اخلاقی، کارشناس مسایل روسیه
تحولات اوکراین|واکنش مسکو به ارسال موشکهای دوربرد به کییفوعده انگلیس برای ارائه بزرگترین بسته کمکی به اوکراین
انتهای پیام/